روان درمانگر

روان درمانگر شخصی است که دوره پزشکی خود را به اتمام رسانده و در حوزه بیماری‌های روان تخصص دارد. روان درمانگر می‌تواند دارو تجویز کند و همچنین از درمان های روانشناختی و روان درمانی استفاده کند. یک روان درمانگر خوب می‌تواند به طیف گسترده ای از بیماری های روانی از جمله افسردگی، اضطراب، اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و... کمک کند.

هر کسی که علائم یک اختلال روانی را تجربه می‌کند ممکن است نیاز به مراجعه به روان درمانگر داشته باشد. اختلالات روانی می‌تواند بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد و باعث شود شما نتوانید به طور موثر کار، تحصیل یا روابط سالم داشته باشید. در واقع بیماری این افراد باید حتما توسط بهترین روانپزشکان پیگیری و درمان شود.

روانپزشکی علم بررسی مشکلات بهداشت روان و تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آن‌ها است؛ در واقع روانپزشک بیشتر روی درمان با دارو تمرکز دارد. در حالی که روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده؛ اما برخلاف روانپزشکان پزشک نیست و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. روانکاوها روان درمانگرانی هستند که از نظریه‌های فروید و سایر نظریه پردازان علم روانکاوی پیروی می‌کنند و معمولا با مسائل هیجانی سروکار دارند و دارو تجویز نمی‌کنند.

سوالی که بعضا زیاد پرسیده می‌شود. از نظر فنی هر کس که دارای مدرک از دانشگاه پزشکی باشد به عنوان دکتر شناخته می‌شود. روانپزشکان به این علت که ابتدا می‌بایست تحصیلات خود را در رشته پزشکی به اتمام برسانند، دکتر محسوب می‌شوند.

بله، روانپزشکان می‌توانند دارو تجویز کنند. آنها پزشکانی هستند که در درمان بیماری های روانی تخصص دارند. یک روانپزشک خوب می‌تواند از دارو، درمان های روانشناختی و ترکیبی از این دو برای درمان بیماری های روانی استفاده کند.